Eh Ganun Talaga Attitude
Life has taught me that when we put too much value on something and become afraid of losing it, doing everything to keep other people from stealing what we own, we often miss the whole point – and lose more than what we thought we had.
Kinailangan pa ang dalawang espesyal na tao sa buhay ko para tumatak sa ‘kin ang paliwanag para sa mga bagay na nangyayari na lang at wala akong magawa. She says “Eh ganun kasi eh, wala nang magagawa.” He says “Eh ganun talaga.” From then on, I used their mantra to answer questions like: Bakit ka grounded? Bakit hindi kayo ang nagkatuluyan?
And if these weren’t enough, eto pa ang iba’t ibang application ng Eh Ganun Talaga attitude:
Ø Sa Kitchenware section ng mall may nakapaskil: Lovely to look at, nice to hold, but if you drop it, we consider it sold. Sana pwede rin ‘to sa puso ng tao. ‘Pag nasaktan mo, pagbayaran mo.
Ø Tuturuan ka raw ng tatay mo mag-drive. Lesson #2: Turning. Kaya para makatipid sa gas, patayin ang makina. De-tulak lang. Focus lang sa steering wheel.
Ø Sa kalsada, malinaw ang batas: No parking on both side. Maliban sa masakit ito sa two eye mo, may naka-park pa sa tabi. Eh ganun eh, may sticker ng office of the mayor.
Ø One afternoon, inuwian ka ng pagkain ng nag-date mong parents. You ask: Why did you put my packed lunch in the trunk? Your dad replies: So that it’ll be hot as the muffler.
Ø Mom: Ang ganda ng kotseng walang tint, tapos gwapo ‘yung nagda-drive.
Dad: Parang ako?
Mom: Hindi. Dapat sa ‘yo heavily tinted.
Ø Sa parking lot, babantayan mo ang sasakyang tinutungo ng isang pamilya. Akala mo paalis na sila, pero magpi-picnic lang pala dun. O kaya maglalagay lang ng grocery items. ‘Yung isa naman, pinuntahan lang ng driver dahil naiwan niya ang cel.
Ø Dad: Mary June’s a fast learner.
Mom: How about me?
Dad: You’re a learner.
Ø ‘Yung kausap mo sa phone, parang iniiwasan ka. Parang lang naman. Umiinom ng tubig. Kukuha lang daw ng alcohol sabay nilinis ang phone habang kausap ka. Nagpatay ng PC sabay teka lang daw at bubuksan niya uli. ‘Yung kurtina, saglit ding inayos. Magpapasok pa raw ng sasakyan. Finally, isinara ang dish dryer. Bakit ko ‘to alam? Ako ‘yung gumawa eh.
At kung hanggang ngayon tinatanong mo pa rin ang sarili kung kailangan mong gumawa ng move, ito ang sagot ko: Oo. MOVE ON >>>
Kinailangan pa ang dalawang espesyal na tao sa buhay ko para tumatak sa ‘kin ang paliwanag para sa mga bagay na nangyayari na lang at wala akong magawa. She says “Eh ganun kasi eh, wala nang magagawa.” He says “Eh ganun talaga.” From then on, I used their mantra to answer questions like: Bakit ka grounded? Bakit hindi kayo ang nagkatuluyan?
And if these weren’t enough, eto pa ang iba’t ibang application ng Eh Ganun Talaga attitude:
Ø Sa Kitchenware section ng mall may nakapaskil: Lovely to look at, nice to hold, but if you drop it, we consider it sold. Sana pwede rin ‘to sa puso ng tao. ‘Pag nasaktan mo, pagbayaran mo.
Ø Tuturuan ka raw ng tatay mo mag-drive. Lesson #2: Turning. Kaya para makatipid sa gas, patayin ang makina. De-tulak lang. Focus lang sa steering wheel.
Ø Sa kalsada, malinaw ang batas: No parking on both side. Maliban sa masakit ito sa two eye mo, may naka-park pa sa tabi. Eh ganun eh, may sticker ng office of the mayor.
Ø One afternoon, inuwian ka ng pagkain ng nag-date mong parents. You ask: Why did you put my packed lunch in the trunk? Your dad replies: So that it’ll be hot as the muffler.
Ø Mom: Ang ganda ng kotseng walang tint, tapos gwapo ‘yung nagda-drive.
Dad: Parang ako?
Mom: Hindi. Dapat sa ‘yo heavily tinted.
Ø Sa parking lot, babantayan mo ang sasakyang tinutungo ng isang pamilya. Akala mo paalis na sila, pero magpi-picnic lang pala dun. O kaya maglalagay lang ng grocery items. ‘Yung isa naman, pinuntahan lang ng driver dahil naiwan niya ang cel.
Ø Dad: Mary June’s a fast learner.
Mom: How about me?
Dad: You’re a learner.
Ø ‘Yung kausap mo sa phone, parang iniiwasan ka. Parang lang naman. Umiinom ng tubig. Kukuha lang daw ng alcohol sabay nilinis ang phone habang kausap ka. Nagpatay ng PC sabay teka lang daw at bubuksan niya uli. ‘Yung kurtina, saglit ding inayos. Magpapasok pa raw ng sasakyan. Finally, isinara ang dish dryer. Bakit ko ‘to alam? Ako ‘yung gumawa eh.
At kung hanggang ngayon tinatanong mo pa rin ang sarili kung kailangan mong gumawa ng move, ito ang sagot ko: Oo. MOVE ON >>>
