Magkita Na Lang Tayo Sa Korte
Ito na marahil ang huling pagkakataon na kakain ako sa SM Foodcourt. Hindi na ‘ko satisfied sa serbisyo. Dati pinalampas ko na ang dedma na tagalinis. Pero di ko na ata keri ang nagpipistang mga langaw habang sinisikap mong ubusin ang di masarap na sizzler. Uusok nga naman ang ilong mo. Dinaan ko na lang ang lahat sa videoke ngayong gabi. I realized that I’m interested to play the electric guitar but mom suggested the electric chair instead.
Now, the better part of this post. Let me share the messages that I and my friend Karl exchanged through text.
^ “Believe.”
^^ believe in what?
^ in my case, love.
^^ s bgy, bhla n ung taong mghnp kng anong pniniwalaan nya. Nice one. Pgp2loy m lng,wg kng mgbbgo ha. Mrmi n kc s mundo di naniniwala.
^ I actually didn’t…and I met a girl hu made me believe..Kw dn, nvr stop believing!
^^ Sure. But still in one point of our believing comes our doubts. It’s ok as long as u hold on. Mnsn nga lang mhrp.
^Sometimes falling in love leaves no other choice, but staying in love does.
I already made my decision... and I'll stick to that.
Comments
yak, kung ganon nga naman ba talaga ang sitwasyon sa foodcourt e, magkita na nga lang kayo sa korte. ;)